اخطار: آخرین موجودی فعلی!
تاریخ در دسترس بودن
محصول جدید
12 قلم قلم
فرهنگ نامه اذان
دریافت کننده :
* فیلدهای مورد نیاز
یا انصراف
سال نشر | 1391 |
نوبت چاپ | سوم |
تعداد جلد | 1 |
پيشگفتار
فرهنگ نامه، كتابى است كه در آن، دانش، فرهنگ[۱] و حكمت باشد.
فرهنگنامه اذان، قطره اى ديگر از درياى بيكران علوم و معارف ناب اسلامى و مَدخَلى[۲] ديگر از دانشنامه ميزان الحكمه است كه به صورت مستقل، منتشر مى شود. در اين دانشنامه، واژه ها و اصطلاحاتى كه در قرآن و احاديث، كاربرد فرهنگى گستردهاى دارند، به ترتيب الفبايى، با نظمى نوين و با ذكر نمونه كاربردها (شواهد)، معناشناسى و تحليل و تبيين مى گردند. در لابه لاى اين دانشنامه، برخى مَدخلها، از كاربرد فرهنگى ويژه و بَسامد استفاده بالايى برخوردارند. بدين معنا كه عموم مسلمانان و يا گروه هاى خاصّى از آنان، به صورت شبانه روزى و گسترده، با آنها، سر و كار دارند. از اين رو، به منظور تصحيح و تقويت فرهنگ عمومىِ جوامع اسلامى، ضرورى است معارف مربوط به اين گونه واژه ها و اصطلاحات، به صورت كتابِ همراه، و كتاب راهنما، در اختيار همگان قرار گيرد.
با اين نگاه، مَدخَلهايى از اين دست- كه گفتيم-، به صورتكتابهايى مستقل و در اندازه هايى كه حمل و مطالعه آن آسان باشد، در اختيار علاقه مندان قرار مىگيرند.
گفتنى است كه در اين سلسله آثار، براى آنچه مربوط به رفتار يا احوال خاص است (مانند: ادب، اذان، شادى و آرزو)، نام «فرهنگ نامه» و براى آنچه مربوط به گروه هاى اجتماعى (مانند: بسيجيان، جوانان و كودكان) مى شود و يا آموزه هاى حكيمانه پيشوايان بزرگ اسلام يا حكماى بزرگ الهى (چون لقمان حكيم) را ارائه مى نمايد، نام «حكمت نامه» را برگزيديم.
فرهنگ نامه اذان، دومين كتاب از مجموعه فرهنگ نامه هايى است كه با هدف تصحيح و تقويت فرهنگ ارزشهاى رفتارى در دست تدوين اند.
در اين فرهنگ نامه، مسايل مهمى، مانند: آغاز تشريع اذان، اهميت گسترش فرهنگ اذان، حكمتها و پيامهاى فردى و اجتماعى و سياسى اذان و آثار و بركات اذان، چگونگى اذان و تفسير باطن آن، ارزشِ اذانگو و حقّ مؤذّن، و اذان زنده در عصر حاضر، مورد بررسى قرار خواهد گرفت.
گفتنى است كه در تهيه و تدوين اين مجموعه، از همكارى فاضل ارجمند جناب آقاى عبد الهادى مسعودى بهره بردم. از ايشان و ديگر همكارانى كه در «پژوهشكده علوم و معارف حديث»، در ساماندهى اين اثرسهيم هستند، بويژه مترجم گرانقدر آن، جناب آقاى حميدرضا شيخى- كه با ترجمه زيبا و دقيق خود، فهم آيات و روايات اين فرهنگ نامه را براى پارسى زبانان ميسّر ساخت- صميمانه سپاسگزارم و از خداوند منّان، پاداشى در خور فضل و كرامت خود، براى آنان مسئلت دارم.
ربّنا! تقبّل منّا؛ إنّك أنت السميع العليم.
محمّد محمدى رى شهرى
۱۲ مهر ماه ۱۳۸۴
۲۹ شعبان ۱۴۲۶
[۱] ( ۱). فرهنگ: علم؛ دانش؛ ادب؛ تربيت؛ پديده كلّى پيچيدهاى از آداب، رسوم، انديشه، هنر و شيوه زندگى كه در طىّ تجربه تاريخى اقوام، شكل مىگيرد و قابل انتقال به نسلهاى بعدى است( ر. ك: لغتنامه دهخدا، فرهنگ معين و فرهنگ بزرگ سخن).
[۲] ( ۲). در دانشنامهها، به هر واژه اصلى كه توضيحى( مقالهاى) در ذيل خود دارد،« سرواژه» يا« مَدخَل» مىگويند. به مجموع سرواژه و توضيح، بر روى هم، نيز« مدخل» گفته مىشود( ر. ك: فرهنگ بزرگ سخن).